باز خوانی!

رواق منظر چشم من آشیانه ی توست...

اتوبوس!

همین که سوار اتوبوس شدم دخترک از جایش بلند شد...

بی اینکه حتی کمی در چشمانم خیره شود و خستگیِ احتمالی را ببیند و بعد تصمیم بگیرد.

بلند شد؛ در لحظه. منتظر بود انگار.

پدرش هم هر چه تلاش کرد که بنشاندش... مذبوحانه بود.

دخترک، مدام با چشم به من اشاره می کرد و به پدرش می گفت :"بزرگتره خب"

تا جایی که پدرش از جا بلند شد، دخترک ش را روی پایش نشاند و بدون آنکه بفهمد نما به نمای این وقعه را رصد کرده ام، با لبخندی صدقه ای، به نشستن دعوتم کرد.

نشستم.

دخترک حتی منتظر تشکرِ نه چندان خشک وخالی من هم نشد، خندید. با تمام صورتش... پیروزمندانه.

:::

:::

پ.ن: امیدوارم. بر خلاف خیلی ها...به آینده ی فرهنگی کشور عزیزم... به فرهنگ پاک نسل های بعد...شاید خیلی بعدتر... اما امیدوارم... به روزی که...کودکانی که رگ و پیِ شان تماماً با فرهنگ ناب انقلاب اسلامی ممزوج شده، پدرو مادر شوند.... امیدوارم... همان طور که به طلوع خورشید... و لَو کَرِهَ المسئولین!!!

پ.ن برای پ.ن: (البته که " المسئولون" درست است. ولی "المسئولین" گوش آشنا تر)

فقط برای خودت...

گمان نمی کنم آن هایی که شبکه های اجتماعی نسل جدید را رواج داده اند،

اینقدر نفهم بوده باشندکه بخواهند جایگزینی برای امثال وبلاگ ها دست و پا کنند...

مگر واتس اپ و وایبر و تلگرام و حتی به زعم بعضی، فرهیخته ترینشان -اینستاگرام- می تواند جای وبلاگ ها را بگیرد...؟!

-در چشمان من لااقل-

همان طور که دفترچه های قدیمی و بعضاً سررسیدهای تاریخ گذشته ی قفسه ی کتاب هایم، هنوز با قدرت مشغولند...

مگر می شود همه ی آن چه در ابرهای متراکم بالای سرم می گذرد را در خانه ی وبلاگ اسکان دهم؟!...

بعضی هاشان، باید فقط برای خودت بماند... فقط برای خودت... فقط برای خودم...

خوب شد...

:::

خوب شد...

نگران تر شدیم ولی خوب شد...

شک داشتیم ولی خوب شد که مطمئن شدیم...

بالاخره فهمیدیم -لااقل- بخش قابل توجهی از مسئولان سطح بالای کشورمان

-کشور اسلامی عزیزمان-

که بعضاً القاب امیر و سرلشکر و دکتر و رئیس فلان را

-بی هیچ مسمّایی-

به دنبال می کشند،

بویی از گفتمان رهبری نبرده اند.

بعدِ سی و چند سال، که گه گاه زانو به زانویش نشسته اند و ریز و درشتش را برانداز کرده اند و پیش ماها پز داده اند که "ما با ایشان جلسات مکرر داریم" از بعضی مردم عادی هم کمتر می فهمند گفتمانش را، حرف دلش را... دردِ دلش را.

خوب شد فهمیدیم...

...

... خوب شد فهمیدیم؟!

ای ساربان، آهسته ران... کآرام جانم می رود...

در لحظات خاص و حساس، می ترسم از خودم مایه بگذارم...

می ترسم نتوانم حق ماجرا را ادا کنم...

برای همین، حالا هم،

دست به دامن محمدباقر مفیدی کیای عزیز شده ام برای روضه خوانی...

روضه ای، سروده ی خودش... با صدای خودش...

فاطمیه...

باز هم بازنشر...

یواشکی ها

با اجازه ی کتبی(!) از محمدباقر خان مفیدی کیا، چندتا عکس از پشت صحنه ی "کلیپ ایستاده ایم 2" قرار می دم؛ به این امید که برای کلیپِ در حال تولد، دعا کنین...خیلی خیلی زیاد...
این پست، به مرور تکمیل میشه ان شاءالله.
(لطفاً از این عکس ها، هیچ جای دیگه استفاده نکنین... لطفاً)

:::::

:::::
سایر عکس ها...

ایستاده ایم... 2

قول داده ایم همه مان که فعلاً لب باز نکنیم.

نه اینکه کسی را -خدای ناکرده-نامحرم می دانیم، نه

اما دوست نداریم قبل از اتفاقی، اطلاع رسانی اش کنیم.

فقط همین یک جمله و بس:

الحمدلله -گوش شیطان کر- " کلیپ ایستاده ایم 2 " امروز کلید خورد. فعلاً فقط همین.

خدا آخر عاقبتش را به خیر کند...

...والله مُتِمُّ نوره...

شک ندارم...
و شک نداریم...
که باید از جان و مال وآبرو و هر آنچه داریم و نداریم مایه بگذاریم...
نه برای دفاع...که مدافعش خود خداست به یقین-جلّ و علا-
که برای عرض ارادت فقط ... برای ثبت نام مان در زمره ی دوست دارانش...
بین خودمان بماند...
راستش را بخواهید...
مدّتی است که فکر می کنم...
معمولِ تلاش مان برای حفظ حرمت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله - در اتّفاقات اخیر-
کمتر مزیّن است به رنگ عزّت!
از طرفی در حرف ها و بیانیه ها و شعارها مان،
انگار پذیرفته ایم - تلویحاً- که می شود حرمت شخص اوّل خلقت را
-که بی تردید همان حرمت خداست-
هدف گرفت به همین سادگی.
و از طرفی دیگر
- از آنجا که زندگی مان، رنگ حضرتش را کمتر دارد/ ندارد (انتخاب با شماست)-
این تلاش ها و حرف ها مذبوحانه جلوه می کند،
و به دست و پا زدنی می ماند که مورچه ها هنگام سرازیرشدن آب به لانه هاشان دچارش می شوند.
...
ولی این یکی؛ همین که می خواهم به دیدنش مهمان تان کنم، این گونه نیست.
عزّت از سراپایش می بارد...
حتّی می شود تصوّر کرد رعب و وحشتی را که به دل خفّاشان می افکند... حیف است نبینید!

________________________

پس نوشت: یا ایهاالعزیز تر از یوسف...

اگه دوست داشتین...

به لطف خدا و همت یکی از مهمانان بزرگوار "تازه" به نام "بی نام"، بحث ارزشمندی ذیل پست "گریز" به وجود اومده که اگه دوست داشتین در اون بحث شرکت کنین.

فقط لطف کنین مبانی بحث کردن رو در نظر بگیرین.

اول : حفظ ادب و احترام متقابل نسبت به فردی که  با نظراتش مخالف هستین و نیز احترام به اعتقادات همدیگه.

دوم: بحث کردنِ با استدلال و منطقِ محکم و سند، و نه با احساسات و ...

 ممنون