برای خودم... یا کسی شبیه خودم!
... و اینجا زمین است،
همان سیّاره خاکی؛ که بیشترش را آب گرفته!
سوّمین سیّاره نسبت به خورشید...
همان جایی که یا باید سپیدی لای موهات رخنه کرده باشد،
یا برگِ اول شناسنامه ات نشان دهد بالای چهلی!
و یا - بر فرض محال- نام خانوادگی ات نشان گر چیز خاصی باشد،
و اِلا نه کسی به حرفهات گوش می کند، نه کسی برایت تره خرد.
پس بدیهی است یا مطلقاً نگاهت نمی کنند...
یا به ترحّم نگاهت می کنند...
و یا سراغ بزرگترت را می گیرند...
که هر کدام باشد، دیوانه ات می کند
و تو حالا داری روی این زمین زندگی می کنی، باید در این زمین رشد کنی،
و از همه مهم تر:
باید کارهای بزرگ انجام دهی...
پس تو را به جان هرکه دوستش داری، بیا و به این زودی ها، کم نیاور... لطفاً
:::
ممنون