جمعه!

نه حرف کم می آورم برای گفتن...

نه حوصله برای نوشتن...

اما چه کنم که هرچه می خواهم بگویم...

قبل تر گفته ام... مثل این !

خبر آمد خبری در راه است...

چقدر خوشحالم از اینکه شنیدم
جناب امیر داسارگر عزیز، در تکاپوی آماده کردن یه فیلم سیاسی زیبای جدیده که قراره اولین اکرانش درجشنواره فیلم عمار امسال باشه. علی الخصوص، تورقّی که در فیلمنامه ش کردم، خوشحال ترم کرد؛ چرا که دیدم حرف های جدیدی در این فیلم
- که فعلاً قراره اسمش "اکسیژن" باشه -
به چشم می خوره.
توأم با دعای فراوون، بی صبرانه منتظر تنفّس "اکسیژن" امیرداسارگر هستم...

به بهانه ی پایانِ "معمای پریشانی"

جز عشق تو - این لعل بدخشانیِ من-

غیر از عرقی به روی پیشانیِ من،

آهی به بساط نوکری هایم نیست

حلّال "معمّای پریشانی" من !